Chociaż zarówno mikro- jak i makroekonomia są dziedzinami ekonomicznymi i zajmują się w zasadzie tymi samymi zagadnieniami, różnice między tymi dziedzinami istnieją, a przejawiają się na planie podejścia metodologicznego. O ile makroekonomia traktuje gospodarkę krajową oraz gospodarkę światową jako całość, o tyle mikroekonomia skupia się na badaniu zachowań jednostkowych podmiotów gospodarczych oraz na teorii indywidualnych wyborów konsumenckich, a także na analizie takich podstawowych czynników gospodarczych jak dobra i poszczególne rynki zbytu. Zatem makroekonomia obserwuje efekty na planie globalnym, mikroekonomia zaś opiera się na przekonaniu, że sytuacja na każdym podstawowym rynku jest wynikiem sumy działań na poszczególnych lokalnych rynkach, te zaś wynikają z indywidualnych zachowań decyzyjnych i wyborów jednostek konsumenckich. Przesłanki dla polityki państwowej i gospodarki krajowej można formułować zarówno w oparciu o narzędzia mikro- jak i makroekonomiczne, gdyż obie te dziedziny umożliwiają stawianie słusznych tez i założeń, jednak w centrum swych rozważań stawiają inne czynniki.
